جمعه، اردیبهشت ۲۱، ۱۳۸۶

یکی هست دوسِت داره

اونورِ شبهای تاریک پشت اون ابرای تیره
زیر سقف آسمونی که تو چنگ غم اسیره

یکی هست دوست داره، خاطرتو خیلی می خواد
یکی هست تو فکرته، هر جا بری باهات می یاد

اگه اینجا نیستی امٌا، یاد تو همیشه همراه منه
بهترین لحظۀ من، لحظه های خوب از تو گفتنه

کنج خلوت دلم، خونه کرده اون چشات
تو گوشم همیشه هست، صدای اون خنده هات

غم نخور دنیا که اینجور نمی مونه همیشه
تا ابد شب بمونه، آخه اینجور نمی شه

یه روزی خورشید بخت، می تابه به پنجره
با دوتا بال سپید، تو رو تا اونور ابرا می بره

هر جا هستی، همسفر یادت باشه
یکی هست که یاد تو، هر جا میره همراشه

یکی هست دوست داره، خاطرتو خیلی می خواد
یکی هست تو فکرته، هر جا بری باهات می یاد


۲ نظر:

ناشناس گفت...

سلام مثل همیشه با احساس. چقدر هم به دل میشینه. منکه خیلی خوشم اومد. باز هم بیشتر از اینکارا بکنید آقای ساسان خان. میبینی چقدر تحویلت گرفتم. برات یه جایزه هم دارم....

Sasi گفت...

مرسی. با احساسی از خودتونه. منهم از نوشته های تو خوشم می یاد اما یادت باشه که مدتهاست ننوشتی.

حسابی هم کنجکاو شدم ببینم جایزه چیه؟ همیشه جایزه بدی من هم سعی میکنم همیشه بنویسم